لنگر واژگونی چیست؟
برای کنترل واژگونی سازه ما باید بدانیم که لنگر واژگونی ناشی از نیروهای جانبی زلزله در تراز زیر شالوده، برابر مجموع حاصل ضرب نیروی جانبی هر تراز در ارتفاع آن نسبت به تراز زیر شالوده ساختمان است.
لنگر مقاوم در برابر واژگونی ، توسط وزن موثر لرزه ای ساختمان ایجاد می شود.
یعنی همان وزنی که برای تعیین نیروی جانبی به کار رفته بود و وزن شالوده و خاک روی آن به وزن موثر لرزه ای اضافه می شود.سازه ساختمان و پی آن باید به گونه ای طراحی شوند که توانایی تحمل اثر لنگر واژگونی را داشته باشند.
در ادامه بعد از بررسی فلسفه لنگر واژگونی و ملاحظات مربوطه، به نحوه محاسبه لنگر واژگونی در ایتبس خواهیم پرداخت.
وقوع زلزله باعث ایجاد نیروهای جانبی در ارتفاع ساختمان می شود که این نیروها ممکن است باعث واژگونی ساختمان شوند.
به همین علت لازم است تا پایداری سازه در برابر واژگونی مطابق بند 3-3-8 استاندارد 2800 ، برای هر دو جهت اصلی سازه و بر اساس رابطه زیر انجام گیرد:
ضریب اطمینان در برابر واژگونی = MR/Mo = لنگر واژگونی/لنگر مقاوم
(ما با استفاده از این رابطه در ایتبس کنترل انجام خواهیم داد)
مقدار ضریب اطمینان در برابر واژگونی در ویرایش چهارم استاندارد 2800 به صورت صریح ذکر نشده است،
اما با توجه به آیین نامه ASCE7 به نظر می رسد که رویکرد استاندارد 2800 بر مبنای ضریب اطمینان 1 باشد.
در ویرایش سوم استاندارد 2800 ، این ضریب برابر 1.75 پیشنهاد شده بود. که البته در آن ویرایش از نیروهای کمتری برای محاسبه Mo استفاده می شد.
در ادامه کنترل واژگونی :
نحوه ی کنترل واژگونی سازه در ایتبس را با هم فرا میگیریم :
مدرس ویدیو : حسام نصرللهی
فایل پیوست برای تمرین : تمرین کنترل واژگونی
ویدیو كنترل واژگوني در ايتبس :
